شنبه ۲ ارديبهشت ۰۲
بیست و دوم ایپریل
پنجشنبه انقدر دست دست کردم که غذا نخورده رفتم دنبال کوروش . یعنی تقصیر اون موقع پست نوشتنم شد .وقت نبود سالاد درست کنم و با تشکیلات شاهانه غذا بخورم بعد مدتها . اینه که گفتم میرم و میام بعد میخورم .
دیگه رفتنی وسایل پیک نیک جمع کردم .با اینکه باد میومد اما آفتاب مطبوع بود گفتم بچم آفتاب بخوره یه کم . دیگه مدرسه رسیدم و هزار بار این ور اونور رو نگاه کردم تا خیالم راحت شد که باباش نیست. ماشین بستنی دم مدرسه بود و من و کوروش بستنی پارتی گرفتیم و پیک نیکمونو از همون دم مدرسه شروع کردیم . بعد رفتیم تو یه زمین سرسبز بغل کلیسا پر از گلای زرد و سفید و قاصدک ، با درختای پر از شکوفه های صورتی نشستیم .
مفهوم پیک نیک برای کوروش اینه زیر انداز پهن کنیم و خوراکی بخوریم . خوراکی ها رو خوردیم و من باز وسیله بازی برده بودم که بازی کنیم .
داشتیم از بازی لذت میبردیم که یهو کوروش داد زد میناااا پی پیم داره میاااد .
دیگه دوان دوان رفتیم خونه :)
وقتی رسیدیدم دیگه گرسنه نبودم . گفتم تا شب میوه و آجیل میخورم و شام رو با پسر شاهانه میخوریم .
عصر هم گوشی رو زود از کوروش گرفتم و هم فرستادمش یه ساعتی با اسباب بازی هاش تو وان حمام بود هم بعدش همش کمک دست من بود . برام خیار و پیاز ها رو برای سالاد خرد کرد با نایسر دایسر بعدم لیمو آب گرفت و نمک و نعنا زد …
نمیدونم چرا انقدر دوست داره بشینه روی زمین غذا بخوریم و مخالف میزه ؟ خلاصه سفره انداختیم دوتایی . من غذا رو گرم کردم کوروش مسئول بردن وسیله ها سر سفره بود . اومدم دیدم هم شمع روشن کرده هم یه گلدون کوچک پوتوس توی آب دارم گذاشته سر سفره .غش کردم براش و شام هم بهمون چسبید .(اینجا باز نگاش کردم و گفتم این هم باز سند پسر مینا بودنش)
تا بعد شام خوش و خرم بودم ولی یهو احساس کردم برگشتم دقیقا رو همون لبه ی صخره . حالم بد شد . خصوصا وقتی کوروش خوابید .خونه خالی شده بود . توی سکوت انگار که شلوغ پلوغیای بطری آب زندگیم ته نشین بشه و خود زندگی و خود حالم رو شفاف ببینم .توی سکوت روی تخت نشستم . نه میخواستم کتاب بخونم نه بخوابم نه هیچ چیزی . دفتر آوردم بنویسم اما نتونستم . حتی یه کلمه نتونستم . تو سرم کمی حرف زدم بعد برای خودم بعد برای بابای کوروش دعا کردم و خوابیدم .
جمعه به مناسبت عید فطر گفته بودن هر کی نیاد مدرسه اشکالی نداره . منم کوروش رو نبردم چون اون محله مسلمونن و حتما نود درصد بچه ها نمیومدن . گذاشتم بخوابه . صبح اومد بالا سرم و صبح بخیر گفت . دونستم برای گوشی اومده . قبل اینکه بخواد گفتم مامان نمیشه بازی کنی ها . ولی میتونی بیای تو بغلم حرف بزنیم . این قلق مهم کوروشه . اگه میذاشتم بگه گوشی میخوام و میگفتم نه شروع میکرد گریه و بدخلقی ولی چون من اولش گفتم گفت گوشی نمیخواستم که اومدم پیشت باشم . خیلی کلکه …
دیگه یه ساعتی تو تخت موندیم . بوس بازی و کشتی بازی کردیم . بعد کتاب جدیدی که براش خریده بودم اومد برام خوند . درمورد حیوونای تو اقیانوسه . بعد روزمونو شروع کردیم . صبحونه ی حسابی خوردیم و بعد کاغذ و ماژیک آوردیم برای روزمون برنامه نوشتیم .
براش سه ساعت مجموعا گوشی و کارتون نوشته بودم . تا عصر
نوبت صبحشو که رفت باز اومد آشپزخونه و ازش کار کشیدم :)) ظرف شست و آب کشید . پیاز ها رو تو خورد کن ریخت و تو تابه ریخت و گذاشت سرخ بشن .
سفره رو برام چید . منم برای نهار ماهی پختم . برای شام مرغ مجلسی پختم . همه ی ظرف کثیف ها رو همون لحظه شستم .قبل نهار یه حموم حسابی رفتم . با اسکراب بدن و روشور برای صورتم و سنگ پا و فلان و بهمان . آخ انقدددر چسبید که نگم . بیرون که اومدم کرم هامو زدم و بعد یه دامن کوتاه مشکی برشکا خریده بودم قبلا ها، با یه کراپ مشکی پوشیدمش ، گردنبند سنگمو انداختم ، تو هال و آشپزخونه شمع روشن کردم ، تمام خونه رو برق انداختم و نشستیم نهار خوردیم . ساعت چهار که شد من نشسته بودم تو بهترین حالت خونه . هیچ کاری نداشتم .با مامان و بابا و دو تا آبجیا و زهره دوست ساوه هم حرف زده بودم . با حمید و Daiva هم همینطور .
دیگه کتاب خوندم و بعدم گفتم شام رو برداریم ببریم با حمید بخوریم .
قبل رفتن همینجوری که نشسته بودم توی اینستا از پیج مورد علاقه ام پست میخوندم ، یه تبلیغ اومد که آقامون معین بیست یه ماه و نیم دیگه لندن کنسرت داره .
واقعا این برمینگهام خیلی مهجوره از نظر کنسرت . خواننده های خوب لندن و حتی منچستر میرن اما برمینگهام مثلا احلام و شهره اومدن .
فقط عشق دل کیهان کلهر اومد اینجا .
با اینهمه به خودم گفتم بیا اینم یه دلیل که باید امسال ماشین بخرم . دیگه گشتم تو اینترنت یه موسسه تعلیم رانندگی پیدا کردم .من امتحان تئوریم رو دادم و پاس شدم . برای حمید هم وقت امتحان تئوری گرفتم .
من یه کلید از خونه ی حمید دارم برای وقتهای ضروری . قرار شد چون حمید سر کار بود من زودتر برم اونجا . رفتم و خریدای اینترنی که با آدرس اون سفارش داده بودم برای آشپزخونه هامون باز کردم و سامونشون دادم . یه آش رشته هم بار گذاشتم .دیگه با کوروش رفتیم حیاط و با تفتگ آب پاشش بازی کرد کوروش. اونجا یه کمی از دستش حرص خوردم و خیلی احساس خشم درونم داشت پاره پاره ام میکرد . حمید که اومد من دیگه نه اخلاق خوش داشتم نه هیچی. میخواستم فقط شام بخورم و برم . خیلی از خودمبدم میاد وقتایی که اونهمه حالم بد میشه .از اینکه نمیتونم ملاحظه گر باشم .نمیتونم خوددار باشم . از اینکه لال میشم و اصلا نمیخوام حرف بزنم .
دیگه با هم قرار امروز رو گذاشتیم و من برگشتم .کوروش هم یه عاااالمه گریه کرئ که من میخوام اینجا بخوابم و فلان .
قبل خواب دیگه حتی به بداخلاقی رسیده بودم .
برای امروز چون من با مایده قرار دارم قرار شد با حمید بیرون نهار بخوریم بعد اون و گوروش برن استخر و منم به تراپیم برسم .
تو خیابون وسط شوخی و خنده های حمید من بی اندازه بغضی و خشمگین بودم و یه کم رفتم تو برق. با اینکه قبلش برام یه پلاک نقره ی مسیح روی صلیب خریده بود . حتی نمیدونستم بابت چی اونقدر عصبانی ام . دیگه رفتیم برای غذا نشستیم و حمید میگفت من نمیدونم باید چی کار کنم تو بخندی .راست میگه من انگار هیچ قلقی ندارم . دیگه الانم که اونا رفتن استخر و من منتظر آنلاین شدن مایده هستم ...
میدونم که وقتی آدم سقوط کرده یهو خوب نمیشه . میدونم حالا حالا ها این احوالات نوسان طور ممکنه بره و بیاد اما خوب اذیت میشم و اذیت میکنم دیگه ...
برم دیگه دو دقیقه مونده تا وقتم با مایده .
فعلا .
